Rola biura rachunkowego w działalności gospodarczej

Księgowość polega na prowadzeniu ksiąg rachunkowych na postawie dokumentów księgowych. Posługując się wpisami do ewidencji księgowej działalność w prosty sposób skontroluje finanse. Przechowywane są tam wszystkie zdarzenia finansowe działalności gospodarczej czego bazą są faktur i rachunków. Tak tworzony zapis wydarzeń gospodarczych w księgowości daje wgląd w zakupy, sprzedaż, inwestycje, pensje pracowników, albo pozostałych działań finansowych.

Z kolei rachunkowość zawiera więcej niż działania z zakresu księgowości. W rachunkowość wliczają się też ewidencja, kalkulacja, analiza i planowanie kosztów oraz sprawozdawczość finansowa, czyli szersze informacje na temat finansów działalności.

Prace księgowej wybiegają szerzej poza prowadzenie rachunkowych ksiąg. Co więcej biura rachunkowe podejmują się robienia zestawień sald i obrotów, wyceny pasywów i aktywów i segregacji i katalogowania dokumentów działalności. Dzięki usługom biura rachunkowego, działalność zdobywa też opiekę nad poprawnością wyliczeń z kontrahentami, całkowitą ewidencję zdarzeń gospodarczych oraz weryfikację dowodów księgowych. Księgowa przygotowuje też potrzebne sprawozdania finansowe, a do tego przesyła odpowiednie dokumenty ZUS oraz deklaracje podatkowe.

Metody prowadzenia księgowości

Księgowe prowadzą księgowość na różne sposoby w zależności od formy, wielkości, charakteru oraz metod funkcjonowania firmy.  Księgowe zazwyczaj podpowiadają klientom dobrać odpowiednią do charakteru działalności metodę prowadzenia ksiąg w zgodzie z prawem.

Pełna Księgowość (księga handlowa)

Głównym wśród nich jest pełna księgowość (księga handlowa), którą ustanawiają zasady zawarte w ustawie o rachunkowości. Pod terminem księgi handlowej chowa się najbardziej opracowana metoda rozliczania. Jej zadaniem jest wykazanie w jasny sposób finansowej sytuacji działalności – jej gospodarności, rentowności oraz płynności finansowej.

Według przepisów ustawy o rachunkowości, księgę handlową mają mieć:

• spółki handlowe – kapitałowe, osobowe i w organizacji;
• osoby fizyczne, oraz ich spółki, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeśli we wcześniejszym roku obrotowym ich przychody netto ze sprzedaży wyniosły co najmniej 2.000.000 euro w w przeliczeniu na złotówki;
• organizacyjne jednostki tworzone na podstawie prawa bankowego, praw związanych z wartościowymi papierami, praw o inwestycyjnych funduszach oraz zarządzaniu inwestycyjnymi funduszami alternatywnymi, praw o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, praw o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub praw o organizacji i funkcjonowaniu emerytalnych funduszy, nie zważając na wysokość przychodów;
• gminy, powiaty, województwa oraz ich związki;
• organizacyjne jednostki niemające osobowości prawnej, a pozyskujące przychód;
• fundacje i stowarzyszenia, nawet gdy ich źródłem przychodu są tylko składki członkowskie;
• polskie oddziały oraz przedstawiciele działalności gospodarczych zagranicznych.

Jednostki niewspomniane powyżej, o ile uzyskują na realizację zleconych zadań subwencje lub dotacje z budżetu, funduszów celowych – od początku roku obrachunkowego, w jakim dotacje lub subwencje zostały dla nich zatwierdzone.

Książka przychodów i rozchodów (KPiR) księga podatkowa

Kolejnym sposobem prowadzenia ksiąg rachunkowych jest uproszczona księgowość w postaci Książki przychodów i rozchodów (księga podatkowa). Księgowa dodaje tam wpisy rozchodów i przychodów, a na ich podstawie księgowa może sprawdzić wysokość dochodu, jaki ulega opodatkowaniu. Bazą ustalającą zasady prowadzenia KPiR jest właściwe dla KPiR Rozporządzenie Ministra Finansów. W uproszczonej księgowości koszty powinny zawierać notatki, które spośród nich są, a które nie są traktowane jako koszty uzyskania przychodu. Ponadto w każdym miesiącu powinno się koniecznie uzupełniać zestawienie kosztów, przychodów i dochodów z rozdziałem na zwolnienia podatkowe. Ważna jest także ewidencja środków trwałych, pracowników oraz lista dochodów zwolnionych z podatku z poprzednich lat. Niekonieczne są ewidencja operacji pieniężnych na przykład wyciągów bankowych.

Księgę przychodów i rozchodów mają obowiązek prowadzić osoby fizyczne i ich spółki, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jakich przychód wcześniejszego roku obrachunkowego nie równa się 2.000.000 euro w złotówkach.

Ryczałt ewidencjonowany

Kolejnym sposobem jest rozliczenie na ryczałcie, czyli prosta forma opodatkowania, jakiej stawki rozliczane są między 2% a 17%. W rozliczeniu ryczatłowym nie sprawdza się kosztów z tytułu uzyskania przychodów. Dlatego też firma nie ma obowiązku prowadzenia Pełnej Księgowości ani KPiR. Zamiast tego niezbędne jest prowadzenie wykazu przychodów oraz wykazu środków trwałych oraz wartości prawnych i niematerialnych oraz ewidencję wyposażenia – jeżeli je posiada.

Z ryczałtu mogą skorzystać:

• osoby fizyczne pozyskujące przychody z prowadzenia firmy
• firmy uzyskane drogą spadku
• spółki cywilne, jeśli osoby fizyczne są wspólnikami
• spółki cywilne osób fizycznych oraz firm drogą spadku
• spółki jawne, jeśli osoby fizyczne są wspólnikami

Warunkiem jest to, aby przychody w poprzednim roku obrotowym nie przekroczyły limitu 2 mln euro, liczonego według średniego kursu euro ustalanego przez Narodowy Bank Polski na 1 roboczy dzień października roku poprzedniego.